Hallo allemaal,
Aangezien ik op de Hogeschool van Arnhem & Nijmegen studeer, lees ik het blad genaamd 'Sensor' geregeld. Ook heb ik laatst een keer op Twitter gelezen dat Ran-D hier een interview aan gaf (hij studeerde daar ook), maar daar heb ik verder niet zoveel aandacht aan besteed.
Nu kwam ik ineens het interview tegen, en ik denk dat sommigen van jullie het wel interessant vinden om zijn verhaal te lezen.
Als dit topic op de verkeerde plaats staat, dan mag het uiteraard verplaatst worden!
Interview:
Kunnen leven van je hobby: er zijn weinig studenten die in deze fortuinlijke positie zitten. Randy Wieland (29),
laatstejaars Small Business & Retail Management én succesvol hardstyle dj, mag zich scharen onder deze zeldzame bofkonten. Maar het kwam hem niet aanwaaien. ‘Je moet toegewijd zijn. Bereid zijn voor een knaak en een bos uien af te reizen naar de andere kant van het land voor een optreden. Zo verwerf je naamsbekendheid: het draait allemaal om het draaien.’
Het is niet makkelijk om de drukbezette Randy, oftewel dj Ran-D, te spreken
te krijgen. Na mailcontact met zijn boekingskantoor en later telefonisch
contact met hemzelf, komt er op een donderdag tussen een studiosessie
en een radio-interview in een plekje vrij om te praten. Wie daardoor de
conclusie trekt dat het hem naar zijn hoofd is gestegen, heeft het mis: ten
tonele verschijnt een nuchtere, hardwerkende jongen, die zijn hart al op
vroege leeftijd heeft verpand aan muziek. ‘Het begon allemaal thuis op mijn
kamertje met draaitafels en de vurige wens om ooit voor publiek te draaien
en zelf vette tracks te produceren. Ik besef heel goed waar ik vandaan kom, en
dat ik het geluk heb mijn geld te verdienen met mijn hobby. Zelfs als ik voor
vijfentwintigduizend man sta, zoals laatst in het Gelredome, onthoud ik dat
ik ooit in mijn eentje in mijn kamer stond te experimenteren.’
SNOEIHARD Het is 1999, als muziekliefhebber Randy op achttienjarige
leeftijd besluit dj te worden. ‘Ik was naar ‘Inner City’, het eerste grote
evenement dat ik bezocht. Vol bewondering keek ik naar die gasten achter de
draaitafels en besefte: dit wil ik ook. Een vriend van me had draaitafels waar
hij niets mee deed. Die kocht ik over. Vervolgens verdiepte ik me in de platen
van hardstyle-artiesten. Destijds was het niet de hardstyle van nu; uiteraard
heeft het genre zich in de loop der jaren ontwikkeld. Het verschil met andere
hard dance stijlen zit in de ‘beats per minute’ (BPM). Die is bij hardstyle
ongeveer 150; bij hardcore is dat 170. De basis is melodieus en toegankelijk,
maar snoeihard. Vroeger was ik wekelijks te vinden in de Dance Drugstore,
een supervet platenzaakje in de Walstraat in Arnhem. Als mijn budget het
toeliet, kocht ik me scheel aan vinyl. Thuis vlocht ik sets in elkaar. Die waren
niet meteen goed: je moet oefenen, oefenen, oefenen.’
Adrenalinekick De eerste gig van Ran-D is in jongerensoos The Sphinx
in Lobith, waar hij opgroeide. ‘Ik was superzenuwachtig, maar het bleek één
lange adrenalinekick. Nu heb ik dat nog steeds als ik draai; ik zit vol energie
en ga helemaal los. Dat breng je over op de crowd en zij brengen het weer
over op mij.’ Randy krijgt na zijn eerste optreden de smaak te pakken en blijft
draaien op feestjes. Een vriend van hem, werkzaam bij Partyflock, loodst
hem binnen in de hardstylescène van Friesland. ‘Dat was een roteind rijden, maar
goed voor mijn netwerk.’ In 2003, als Randy flink aan de weg timmert in de
undergroundscène, overlijdt zijn vader. ‘Dat was heel heftig. In die moeilijke
tijd was mijn passie voor muziek mijn ultieme uitlaatklep. In draaien
en produceren kon ik mijn emoties kwijt.’ Begin 2006 gebeurde er iets
opmerkelijks. ‘Na een feest nam ik per ongeluk de verkeerde platentas mee.
Degene die mijn tas had, bleek de eigenaar van een klein hardstylelabeltje,
genaamd Special Records. Als geluk bij een ongeluk had hij geluisterd naar
mijn tracks en dat resulteerde in mijn eerste release: D-pression.’
EER Plots raakt alles in een stroomversnelling. Een vriend stuurt zijn release
naar de Italiaanse dj Zatox, één van de hardstylehelden van Randy. Die is zo
onder de indruk, dat hij contact opneemt en een stel releases op zijn label
aanbiedt. In 2007 verschijnt Bomb This Place. ‘Een paar jaar later tekende
ik bij het label A2 Records van hardstyleduo Alpha2, waar ik nog steeds
bij zit’, vertelt Randy. ‘Toen begon de bal écht te rollen. Ik sloot me aan
bij boekingskantoor Platinum en later bij mijn huidige kantoor Make Your
Bookings. Er is sprake van samenwerking met artiesten waar ik ooit tegen
opkeek en ik sta op supervette festivals als Defqon, Qlimax en XQclusive.
Ik draai zowel muziek van anderen, als eigen tracks in mijn set en anderen
draaien releases van mij. Dat is echt een eer. Op het album Unleashed sta ik
samen met andere dj’s. Soms vind ik het een bizar idee dat ik voor duizenden
hardstyle-liefhebbers sta te spelen en sommige gasten nu naar míj opkijken,
zoals ik ooit naar mijn helden opkeek.’
Hoewel Randy razend druk is met zijn werk, maakt hij tussendoor zijn studie
aan de HAN af. ‘Het is best stressvol. Aan de andere kant: mijn hobby is
mijn werk, dus ik klaag niet.’ Hoe de toekomst er uitziet weet hij niet. ‘Dit
weekend draai ik in Aalsmeer, Culemborg en Duitsland en deze zomer draai
ik in Europa en Australië. Of ik over tien jaar nog steeds draai, weet ik niet.
Zolang ik het leuk vind en het lekker loopt, blijf ik dit doen. En anders heb ik
een mooie opleiding achter de hand. Dat is een fijn idee.’
Check
www.youtube.com/djrandofficialWil je het via de PDF lezen, dan kan dat ook (vanaf pagina 24):
http://snsr.nl/sites/sensor/archief/mag ... nsor16.pdf