Rebourne - Ready To Go EP (IAH036)

Rebourne - Ready To Go EP (IAH036)

Label: I AM HARDSTYLE
WEB release: 01/04/2021

Tracks:
01. Rebourne - Ready To Go
02. Rebourne - The Afterlife

Samples:




Bron:

Deze platen vind ik toch ernstig niet spannend, helaas. Jammer, want ik volg hem sinds hij zich met Split Second (als Profite nog) in mijn geheugen gegrift heeft.

Jeetje weer een eigen stijl om zeep geholpen. Al hoewel dat jaren geleden al is ingezet helaas
De laatste, in mijn ogen, echte Rebourne tracks stammen al weer van 2016 met Again en Days to Come.

2017 was nog een uitschieter met Free, maar dat had ook net zo goed Wildstylez kunnen zijn

The Afterlife melo

Voor de rest idd niet heel bijzonder.

Ik kan het hem ergens niet kwalijk nemen. Die gast is al zolang bezig om iets voorzichzelf neer te zetten en elke keer is er geen publiek die er echt naar om kijkt. Vanzelfsprekend dat je dan even in de spiegel kijkt en gaat werken naar een stijl die misschien wel wat meer pakt.

Vind het alleen jammer dat ik bijna niets meer van de oude Rebourne terug kan horen. Een Demi kanon en Adrenalize hebben ook hun sound versterkt maar hebben nog wel hun eigen identiteit.
Rebourne is imho meer een IAH eenheidsworst geworden, jammer maar goed daar moet ik me ook maar bij neerleggen

Ooh absoluut mee eens.
Al moet ik zeggen dat de lead en vorm van melodie in Ready To Go wel heel erg Rebourne is.

Vind Rebourne juist 1 van de weinige artiesten die altijd bij hun eigen sound zijn gebleven mss qua populariteit niet de handigste keuze geweest, maar qua authentiteit kan je er echt helemaal niks verkeerds over zeggen imo.

Najah ik kan weinig Split Second elementen meer ontdekken in zijn nieuwe tracks

Rebourne valt bij mij in het zelfde straatje waar Wasted Penguinz lang inzat. Ondanks dat ze heel erg authentiek waren gebleven in hun sound hielden ze lang een stijl aan die andere allang waren gepasseeerd waardoor er weinig innovatie was en mensen het (in mijn ogen althans) elders gingen zoeken. De hardstyle wereld is zo erg gegroeid (en snel ook) waardoor je de afgelopen 5 á 7 jaar gewoonweg niet kan veroorloven je stijl niet verder te ontwikkelen (met name de kicks).

Vind nog altijd elke plaat van Rebourne ontzettend vet maar paste gewoon niet in de huidige groei en nu is hij weer zoekende en aan het bijpoten (voor mijn gevoel)

Ready To Go klinkt wel leuk, maar vind het niks spectaculairs. Daarvoor vind ik de melodie niet pakkend genoeg. Voor The Afterlife geldt eigenlijk hetzelfde. Word er in ieder geval niet door omver geblazen.

Rebourne,

Ik moet direct aan Under our Surface denken

Ready To Go heeft nog m'n voorkeur, maar beide hebben echt nergens de 'wauw' factor. Het is allemaal veel te gewoontjes en blijft totaal niet hangen.

Beide wel leuk om een keer voorbij te horen komen, maar meer niet heleaas